MOON IS SHINING

بی لشکریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

فرمانبریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

با پرچم سفید به پیکار می رویم

ما کمتریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

فریاد می زنند ببینید و بشنوید

کور و کریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

تکرار نقش کهنه ی خود در لباس نو

بازیگریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

آیینه ها به دیدن هم خو گرفته اند

یکدیگریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

همچون انار خون دل از خویش می خوریم

غم پروریم ، حوصله ی شرح قصه نیست

آیا به راز گوشه ی چشم سیاه دوست

پی می بریم ؟ حوصله ی شرح قصه نیست

   فاضل نظری

با همـــه بی ســــرو سامانــیم
باز به دنــبال پـــــریـــشانــیم
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویـــران شدنی آنی ام
آمــده ام بلکه نــــگاهم کنـــی
عاشـــق آن لحظه ی توفانیم
دل خوش گرمای کسی نیستم
آمــــده ام تا تو بســـــوزانیم
آمــــده ام باعطـــش سال ها
تا تو کمی عشــــق بنوشانیم
ماهـی بــرگشته زدریا شــــدم
تا تو بگـــیری وبمیــــرانی ام
خوب ترین حادثه می دانم ات
خوب تـــرین حادثه می دانیم ؟
حرف بـــزن ابِر مرا باز کن
دیـــر زمانیست که بارانی ام
حرف بزن حرف بزن سال هاست
تشنه یک صحبت طولانی ام....
  ها ... به کجا می کشیم خوب من؟

 ها ... نکشانی به پشیمانی ام

 محمدعلی بهمنی